Ekki er nu oll vitleysan eins. Eg get einungis endurtekid thad sem eg sagdi margsinnis fyrir utan Mac Donalds klukkan halfsjo i morgun; thetta er hraedilegt land og eg hefdi aldrei att ad fara ad skipta mer af thvi. GEgn betri vitund for eg a Ballantines med Annemette i gaer og for thadan einni handtosku, maskara, pudri, augabrunablyanti, greidu, glossi, veski (tho an hradbankakorta) og einum varasalva fataekari. I fylgd dyravardarins sem elskadi okkur badar og kvaddi okkur med thvi ad stinga tungunni upp i Annemette, henni og mer til mikillar skelfingar. Thetta eru greinilega takn fra aedri mattarvoldum um ad eg eigi ad halda mig fra thessari bullu, og eg er sko alveg buin ad fatta thad. Fyrst var thad ulnlidurinn, svo eignatjon. Thad er eins gott ad fordast thennan stad ef eg a ad komast heim i heilu lagi. Jaeja. Hrikalega er eg threytt og finn fyrir miklu vokvatapi. Svona eru afleidingar drykkjuskaparins, eda vot takie pirogi eins og menn segja her a bae.

For svo med Annemette a MacDonalds adan. Ekki veit eg til hvers, thvi okkur vard halfbumbult af thvi gamni, eins og alltaf ef madur laetur thennan sudda ofan i sig i edru astandi. Thennan mat a einungis ad borda thegar madur er drukkinn. Ef mat skyldi kalla.