Bara kominn sunnudagur eina ferdina enn!!
I gaer forum vid Annemette i klippingu, og enn og aftur er harid a mer komid i hina klassisku rett fyrir nedan axla sidd. Thad er svosem rosa fint, en hargreidslukonan sagdi mer lika ad harid a mer vantadi einhver mikilvaeg vitamin, og thess vegna slitnadi thad svona fljott. Svo eg aetla ad drifa mig ad kaupa einhvers konar multivitaminatoflur fyrir hausinn a mer, svo eg geti einhvern timann odlast almennilega sitt har. Nu er eg sko buin ad vera i thessum stil i ...thrju ar eda meira. Og ordin vel threytt a thvi.

Annars hafa tvo greinileg merki ellinnar gert vart vid sig thessa helgina. I gaerkvoldi forum vid ut ad borda og aetludum a djammid, eg, Andreas og Trine, Annemette og tveir kanar sem heita Josh og Anna. Vid forum a Propaganda og fengum thar godan mat, venjunni samkvaemt var adalrettinum fleygt i mann fimm sekundum eftir ad forretturinn var borinn a bord, en svona er russnesk thjonusta. Svo satum eg og Anna og skodudum naerri alla gaurana inni a stadnum og daemdum og imyndudum okkur hvernig their myndu vera i ruminu, vid mikla anaegju og hlatur vidstaddra (vid bordid okkar, altso). Thad fannst okkur nu skemmtilegur leikur. Vid hofdum aldrei hist adur, en svona smellpossudum vid saman. Og heitum badar Anna. Haldidi ad thad se...? Thess ma geta ad af ansi storum hop karlmanna sem voru settir undir smasjana thetta kvold, fengu einungis tveir mjog goda einkunn, og tveir svona "allt i lagi en madur myndi sja eftir thvi" einkunn. Jaeja, best ad segja ekki meira um thad. En Josh og Anna eru sko skemmtileg, og mikil mistok ad vera fyrst ad kynnast theim nuna. Eitthvad mis.

Svo roltum vid yfir a OGI og fengum strax bord, okkur til mikillar undrunnar. Og her for aldurinn ad gera vart vid sig. Eg var nefnilega allt i einu ordin svo threytt ad eg for heim eftir halftima. Thetta hefur held eg bara aldrei gerst, enda hef eg alltaf verid mikill korari i thessum efnum, reyndar oft einum of.
Hitt ellimerkid var ad eg fattadi i dag ad thad eru rumlega tvaer vikur til jola, meira ad segja voda jolo og fint fyrir utan, snjor og alles, en er eg spennt, eda finn eg fyrir minnsta votti af barnslegri gledi? Nei... Thad eina sem eg hef ahuga a, er ad timinn lidi sem hradast svo eg geti komist heim til Danmerkur i fangid a Ivan. Og thad hefur verid adalahugamal mitt undanfarna thrja og halfan manud. Patetiskt, eda hvad? Romo, kannski bara??