Nu er Tinna stungin af til Esbjerg eftir tveggja daga heimsokn sem er buin ad vera alveg storskemmtileg. Med okkur urdu miklir fagnadarfundir, og hofum vid nad ad bralla ymislegt a tveimur dogum, thar a medal drekka bjor og dansa vid italska/nepalska og egypska menn (sem toldu sig vera otruleg kvennagull). Einn theirra var bara 19 ara og bolugrafinn og svaradi ollu med "yo man" og alika MTV frøsum, thangad til eg var farin ad gera mikid grin ad kauda og kveda hann i kutinn hreinlega, sem gerdi hann meir og meira vandraedalegan. En thad var gaman ad thessu. Svo erum vid bunar ad fara i sund, prumpa otrulega mikid af lakkrisati og bjordrykkju, sjoppa i H og M og bjoda Ivan i hangikjot. Svo var eg bara med martradir af hangiketinu og likami minn i halfgerdu sjokki af thessu salta og reykta fædi.
Nu er min kæra semsagt buin ad yfirgefa mig, sem er eiginlega agætt, thvi enn vofir yfir mer prof mikid i Mundtlig Sprogfærdighed. vissulega er eg agætlega talandi a russnesku, en kennarinn minn er svo mikid a moti mer og segir ad eg se med framburd eins og ukrainsk mella i St.Petursborg, og lægra verdur vist eigi lagst. En thad er tæpast hægt ad bjraga thvi a einum degi og mer er ekki til setunnar bodid, best ad fara heim ad læra. Kannski kemur Ivan i kvold...jibbi! Eg er svo ogedslega skotin i honum.