Mér þætti gaman að heyra ( eða kannski væri það ekkert svo gaman) hvað nágrannar mínir segja um mig. Þeir hljóta að halda að ég sé léttrugluð, a.m.k. þekki ég engan annan sem hlustar á sömu Destiny's Child lögin hátt - og aftur og aftur. Svo er fólkið í húsinu á móti búið að sjá mig og held ég bara alla þá karlmenn sem ég hef átt nánari kynni hér inni nakin. Ég nenni nefnilega oft ekkert að draga fyrir þegar verið er að spranga um í fæðingargallanum, þá verður svo hrikalega dimmt í íbúðinni. Í dag er ég þó með smá tilbreytingu á dagskránni. Ég er í fötum að hlusta á Dido.