Heimfør nálgast!!! Jibbí!!

Er komin betydeligt oven på, eftir sálarkrísu mikla seinustu helgi sem tengdist BAritgerdinni margnefndu. Ég var heima hjá ìvan í miklu hyggeligheiti, og gódir gestir mættir, og allt í einu fannst ég mer bara søkkva nidur í tvílíkt angistarfen vid tilhugsunina um ritgerdina og endadi á thví ad vera grenjandi inni í herbergi mér sjálfri og Ivan til mikillar undrunar. Daginn eftir opnadi ég hjarta mitt fyrir Ditte, sem tók mig á ordinu og sýndi mér alls kyns snidugt dót og gódar adferdir til ad skrifa ritgerdir og hressti mig og huggadi á alla lund. Sídan hefur skapid einungis verid med betra laginu. Og nú er ég alveg ad fara heim til mømmu sem mun vonandi elda ofan í mig og vera gód og kærleiksrík módir. Hint, hint.

Djøfull fitnar madur a maganum af sukkuladi og bjór. Thví midur er ég mjøg veik fyrir bádum thessum matvørum og læt vist meira ofan í mig af theim en gódu hófi gegnir. Æi thad thýdir held ég ekkert ad spekúlera i thessu.ì fyrsta lagi sé ég ekki fram á ad vera á leidinni í einhvern brjálædislegan megrunarkúr fyrir thessa blessudu ferd okkar í maí og í ødru lagi gæti ég aldrei haldid mig vid slíkt leidindathvadur. í thridja lagi skiptir thetta engu andskotans máli og thví engin ástæda til ad vera ad skrifa um thetta.