Daudi og pína! Eitthvert mein hefur gert vart vid sig í munnholi mínu og rædur thar algerum ríkjum. Óføgnudurinn hófst med venjulegu munnangri hægra megin á efri góm en throadist svo afar hratt yfir í bólgu í øllu hægra horni gómsins og verkjum vid sjálfan kjálkalidinn, og er nú svo komid ad thad er sársaukafullt ad opna munninn. Ég veit ekki hvur djøfullinn thetta er en grunar ad endajaxl sem thar hefur hreidrad um sig og hefur verid ad gægjast fram undanfarin eitt eda tvø ár eigi nokkurn thátt í meinsemdinni. ég held ég bídi adeins og sjái hvort ad thetta lagast af sjálfu sér, annars er víst ekki annad ad gera en ad heilsa upp á tannlækninn. Ansans vesen eins og Bønga systir myndi segja.