Haha, eitt mjög fyndið við ferðina var þegar ég ætlaði að taka lestina heim - ein. Ég tók lest frá Victoria Station sem mér skildist að ætti að fara til London Bridge, jújú, bara fyrst til Surrey!!! Ég sat sem sagt klukkutíma í þessari lest og skildi ekki upp né niður í hversu langan tíma ferðin tók (tja, ég var á ferðalagi um AÐRA SÝSLU, svo það er ekki skrýtið). Loksins komst ég þó til London Bridge eftir að hafa hringsólað um Surrey og velt fyrir mér hvort ég kæmist nokkurn tíma heim, og átti þá enn eftir að komast til Lee (sem btw var HVERGI að finna á neinum lestarkerfiskortum). Það besta er að ég stökk upp í þessa lest, full sjálfsöryggis og vissu um big city girl-eðli mitt...Andlega eru allir Íslendingar klæddir í eilífðarlopapeysu.