Lífið er nú meira ævintýrið, og mér finnst það verða meira og meira spennandi með degi hverjum.

Þrátt fyrir háværar yfirlýsingar mínar um að nú ætli ég sko ekki að fara eitt né neitt, virðast örlögin ekki sammála þeim áætlunum. Nú er ég sem sagt orðin viðurkenndur þáttakandi í leiðangri til Tjúkotku í Rússlandi, sem er eins langt í burt og hægt er að komast...Planið er að skoða eskimóana og rostungana frá ágúst til október...ég er sjálf svo lens yfir þessum ótrúlegu tækifærum sem virðast hlaupa sjálf í fangið á mér...Takk, Guð!!!!