Krakkar mínir komid thid sæl.

ì gær tók ég thá ánægjulegu ákvørdun ad hringja í vinnuna, melda mig veika og jafnframt taka sjálfa mig af theim ørfáu vøktum sem ég átti eftir, á føstudag og laugardag. Thad sér thad hver madur ad ég get ekki stadid í thvi ad vera ad mæta í vinnu svona rétt ádur en ég legg af stad nordur undir heimskautsbaug. Sem liggur held ég einhvers stadar annars stadar, eda er hann bædi á nordur og sudurskautinu? Anna litla alltaf jafn sleip í landafrædinni.
Tharf samt ad kíkja út í vinnu á morgun og ná í buksututlur sem ég á thar í skáp.

Námslánin eru komin inn (jibbí!!) og thví er ég byrjud ad shoppa the essential gear fyrir Rússkí, svarta kápu med hettu og soleidis. Keypti líka nýja diskinn med Usher (afar naudsynlegt) fyrir kvedjupartíid mitt á laugardaginn...Anna Hera ætlar ad kaupa Beyoncé diskinn og thá held ég ad elítan ætti ad vera samankomin í herbergi 233, Brigadevej 50, in the city of lust, á laugardagskveldid næstkomandi. býd reyndar bara útvøldum, theas Ønnu Heru (pawel er bodinn en mig grunar ad hann sé fremur óáhugasamur um svona pjáserí), alexander, Anne og Lenu.

Í tilefni uppsagnar minnar frá vinnu kíktum vid í nokkra bjøssa á Studenterhuset, thar er alltaf svona international djamm á midvikudøgum. thar var margt um manninn og allir voda "so where are you from? Really?What are you studying here? Oh my god I have that class too"-legir. Fullt af latinamerican smástrákum med smedjulegt glott á vør sem hafa eflaust heyrt mikid um léttúdugt líferni hinna ljóshærdu valkyrja er Danaveldi búa. Undirritud hefur audvitad lagt sig í líma um ad afsanna thá godsøgn (not).

Ég trúi thví ekki ad ég sé ad fara...er bara in shock.