Dyrdardøgum mínum hér á DIS gæti verid ad ljúka, allt óvíst hvad vardar framtíd mína á thessum vinnustad. Hinsvegar er búid ad segja "yes, mam" og "thank you, mam" thónokkrum sinnum vid mig undanfarna tvo daga. thá er ekki um annad ad ræda en ad munda pennann og setja saman nokkrar glamúrus atvinnuumsóknir....svo er Steffi og kærastan hennar, Christina, ad koma í heimsókn í næstu viku og eg verd svei mér thá ad drullast til ad setja íbúdina (sjálf) í stand ádur en thær koma. Thess vegna hef ég ákvedid ad fá borvélina hennar Anne lánada á føstudaginn og svo verda teknar nokkrar gódar syrpur í IKEA og SILVAN...

Djøfull get ég fengid mikla stressangist af tilhugsuninni um hvad ég tharf ad gera margt. Hvert for allur sá frítími sem madur velti sér upp úr hér á árum ádur? Til dæmis hefur mér ekki leidst heillengi thar sem ég hef aldrei tíma til thess. jù... í Arkhangelsk var stundum leidinlegt eftir vinnu.

En hver er thad sem skrifar Vei! og segir ekki til nafns?