Vaknaði í morgun með leiðindatilfinningu í maganum og langaði mest til að liggja undir sæng allan daginn. Svona eru nú misjafnir dagarnir mínir. Ég reif mig þó á lappir með það í huga að fara í ræktina, en þegar ég ætlaði að leggja af stað kom í ljós að hjólalykillinn minn fannst hvergi. Ég hef svosem alltaf vitað síðan ég fyrst fékk þennan lykil í hendur, að hann myndi týnast á endanum. Nú er því ekki um annað að ræða en að útvega klippitöng og klippa á lásinn, þannig að ef einhver sem býr hér í Köben les þetta og býr yfir slíku tæki, þá er síminn minn 40 52 63 77. Ég komst því ekki í ræktina og fór í staðinn að taka til við ljúfan undirleik Shakiru og er ekki frá því að ég sé í betra skapi núna.