Fögur er borgin við sundin blá, mælti skáldið. Ekki veit ég hvaða skáld komst svo að orði, og eflaust hafði hann í huga mína gaddfreðnu heimahaga, en engu að síður passa þessi orð vel við Kaupmannahöfn þessa dagana. Heiður himinn, tært loft og dúðað fólk að sinna sínu. Og ég á fleygiferð í rauðu kápunni minni með roða í kinnum, og spænskan koss á vörum.