Jesús minn eini. Það er kannski ljótt að leggja nafn Jesúsar Guðssonar við slíkan hégóma og mitt einhæfa og hallærislega stúdentalíf hér á danskri grundu, en ég veit ekki hvaðan á mig stendur veðrið. Úti er grátt og alveg að fara að rigna. Ef ég færi út myndi pottþétt byrja steypiregn og tveir þungir pokar birtast í höndum mér. Almennur doði og sinnuleysi einkennir skap mitt, ástmaðurinn er týndur og tröllum gefinn og lætur ekki svo lítið sem að senda eitt ímeilstetur til vesællar grasekkju sinnar. Ég á aftur engan pening, vaknaði í morgun við draum um að ég væri brjáluð út í fjölskylduna mína og núna get ég ekki einu sinni loggað mig inn á msn. Gah.