Ég er alveg að verða búin með stresskvótann yfir Ameríkuferðinni. Held svei mér þá þetta verði bara í lagi. Sjálfsagt ekkert öðruvísi en öll þau önnur skipti sem ég hef mætt út á völl með vegabréf og prentaðan snepil í hendi, sest upp í vél vandræðalaust, tekist á loft, flogið og lent á sama hátt vandræðalaust. En nú þarf ég að fara að byrja að leggja ofan í tösku svo allt þetta megi gerast.