blog... the modern person's cry for attention

miðvikudagur, júlí 07, 2004

Andreas kom við í gær og tengdi símann með einu laufléttu handtaki og ég skammaðist mín alveg niður í tær. Mér til varnar get ég einungis sagt að ég er bæði búin að vera veik og stressuð og yfir mig þreytt, og ekki nema von að heilagreyið sé ekki að virka sem best. Heimasíminn minn er því...+45 32 88 83 78. Ég get hinsvegar ekki sjálf farið að hringja fyrr en í næstu viku, eða þegar bæði vísakortið og hin dularfulla "kontaktperson" fyrir símann eru orðin að veruleika í mínu lífi.

Komst að því í gær hver hinn dularfulli Íslendingur í þarnæsta herbergi er. Það er hann Örnólfur Thoroddsen, fyrrum sam-MHingur, og þegar ég knúði dyra var það engin önnur en Íris úr MH sem opnaði og varð okkur báðum nokkuð hverft við. En svona er hin íslenska þjóð smá, þó mikil sé í anda!!

Skilaboð til Önnu Heru: Danska sumarið virðist vera alveg að beila og hitastigið virðist ekki ætla að mjaka sér ofar 20 stigum í langbesta falli. Hér er iðulega 15-17 stiga hiti, hálfskýjað og búið að rigna í þrjár vikur núna, en því virðist því vera lokið. Því hef ég litla trú á að hægt verði að viðra júllurnar, nema veðurguðirnir taki sig skyndilega saman í andlitinu og geri það sem þarf til þess að fá að sjá kvenmannsbrjóst. Og hananú.

0 Comments:

Skrifa ummæli

<< Home