Ég er komin með nett æði fyrir dönskum mat, og þá sérstaklega smurbrauðum og síld. Einnig hef ég tekið eftir því að öll þessi snittusmurning í vinnunni hefur komið inn þeirri hugmynd hjá mér að mæjónessalöt af ýmsu tagi séu í raun og veru matur, og að þau beri að kaupa, rétt eins og brauð og ávexti. Hooooooojjjjjjjj, eins og afi var vanur að segja. En helvíti er lekkert í þessum sudda. Og svo er ég búin að borða svona 3 kíló af nammi í vikunni.
Égveit ekki alveg hvað þessu veldur, en skelli skuldinni á tíðahringinn ,og að einhverju leyti á ísöldina sem hefur lagst þungt á Danaveldi. Hér mjakast fólk áfram með bauga undir augum, vafið í loðfeldi og prjónasjöl og önnur hver setning inniheldur orðasambandið "eeeejjjjj, hvor er det koldt!" Enda hefur þessi þjóð seint talist til hreystimenna.