His boots are no longer by my door

Miguel er farinn til Spánar. Mér finnst það óraunverulegt. Mér finnst frekar eins og hann sé í Vanlöse eða í helgarferð eða hvað veit ég. Sannleikurinn er svo smátt að smátt að læða sér inn í minn morkna heila.

Í gær fögnuðum við sambandi okkar með því að fara út að borða á persískum veitingastað á Nörrebro, og maggi hvað þetta var gott!! Mæli eindregið með þessum stað, nánari upplýsingar fást hér. Svo fórum við á ýmsa bari og dönsuðum og dufluðum þar til við vorum orðin snældurugluð af öli og hringsnúningum. Nú er ég semsagt orðin grasekkja. Til allrar hamingju ráðum við bæði yfir nútímatækni og kreditkortum, svo vonandi lifum við þetta af. Hið jákvæða er að nú get ég horft á alla þá kjánalegu þætti sem mig langar til...jæja, það er kannski ekkert svo jákvætt.