Ég fór víst til Odense!

Frænkurnar. Ég í faðmi Kalla og Trausta. Mér finnst alveg með ólíkindum að Kalli sé þrítugur, hann er svo unglambslegur að sjá!

Oft finnst mér eins og ég gæti verið að gera eitthvað miklu merkilegra við tíma minn en ég geri. Ég eyði t.d. oft allt of miklum tíma í að horfa á einskis nýtt blaður í sjónvarpinu, þegar ég gæti verið að lesa eða skrifa eitthvað sniðugt. Aldrei fer ég í leikhús, en fer reglulega á barinn. Mig minnir að ég hafi haft áætlanir um betra líf fyrir nokkrum mánuðum. Áætlanirnar snertu meðal annars mataruppskriftir og menningarlega afþreyingu. Mér tókst að halda mig við plönin í u.þ.b. mánuð, ég fór einu sinni á danssýningu, bakaði tvisvar brauð og prófaði nokkrar nýjar uppskriftir. Síðan hefur allt verið við það sama. Ókennilegir pastaréttir sem ég slafra í mig fyrir framan sjónvarpið, nærri leikhúsum kemst ég ekki en að skoða auglýsingaspjöldin, og ég er aftur farin að fylgjast með TopModel.

Nú feta ég í fótspor móður minnar og bróður. Ég er komin á fullt í ferðabransann. Alls konar gigg hingað og þangað um hverja helgi, virðist vera. Ég verð víst að hætta að djamma á fimmtudögum til að geta náð öllu sem ég þarf að gera, haha! Sé það nú reyndar ekki gerast í bráð.

Þetta gerist ekki betra

Krakkar mínir komiði sæl. Atburður ársins hefur átt sér stað. Armen hefur verið ráðinn í starfsnám hjá arkitektafyrirtækinu Bjarke Engels Group frá því í september í heilt ár! Þar sem að þetta er starfsnám en ekki "alvöru" starf, eru launin ekki há en ætli við spjörum okkur ekki samt. Nú er bara að finna íbúð handa okkur skötuhjúunm!

Aðrar skemmtilegar fréttir eru að hér á Amager hefur verið opnuð íslensk fiskbúð, og í dag gerði ég mér ferð þangað og keypti mér ýsu í soðið, svona akkúrat á gamla mátann. Ekki leiðinlegt!

Í gær fór ég á torsdagsbarinn og vard full, aldrei thessu vant. Svo dansadi ég vid ókunnugan mann, sem nuddadi holdreisn sinni utan í mjadmir mínar og læri, og fylgdi mér náid ýmist med persónu sinni eda eldheitu døkku augnarádi. Til thess ad leidrétta allan misskilning, tjádi ég manninum ad ég væri á fostu. "So?"sagdi kaudi bara, og af einhverjum ástædum fannst mér ég hafa verid mjøg hallærisleg. Ég ætladi bara ad gera honum thetta skýrt, og koma í veg fyrir ástarsorg í lok kveldsins. En honum var nokk sama.

Thetta er eiginlega bara buid ad ganga vel ad ollu leyti, og tha a eg vid fararstyrustarfid. Ferdalangarnir hafa hagad ser vel og ekki verid ofurolvi fra morgni til kvolds (eins og annars er venjan), ekki kvartad og kveinad (nema af og til undan vedri) og flestir mjog ahugasamir um thad sem borid hefur fyrir augu og eyru. Eg var nokkud taugaostyrk i upphafi ferdarinnar en svo for eg ad venjast thvi ad tala i mikrofoninn og segja fra hinu og thessu. Eg vona amk ad allir hafi skemmt ser vel og vil eg hvetja alla sem langar ad skella ser med okkur einhvern timann!