Þessi ferð var óhugnalega skemmtileg. Ójarðneskt stuð.

Ferlega er ég eitthvað einbeitingarlaus um þetta nám mitt. Þetta gengur ekki. Og ég að fara til Rússlands í viku, ekki bætir það úr skák. Jú, nema þar fæ ég auðvitað að tala fullt af rússnesku, það kemur auðvitað ekki að sök.

Í dag fór ég í labbitúr með Alexöndru (fyrrum Alexander) á Nörrebrogade og þóttumst við ætla að kaupa föt, sem gerðist svo auðvitað ekki. Ég held svei mér þáað mitt litaraft sé ekki með á listanum hjá fatahönnuðum, það er ekkert nema brúnt, grátt, appelsínugult og fjólublátt í búðunum. Veit ekki hvern þetta klæðir, en ekki hana mig. Gönguferð okkar var svo sem ekki í frásögur færandi, nema það að í fyrsta sinn gláptu arabarnir meira á hana en mig (áður var hún hann og vakti enga sérstaka athygli) og höfðum við nokkuð gaman af. Ég endaði svo á að kaupa sundgleraugu (tilraun til þess að lifa hollu líferni) og svo keyptum við fullt af súkkulaðikökum í Tims Cookies og fórum heim til Alexöndru, drukkum te og hámuðum í okkur smjör með sykri og súkkulaði og horfðum á stælta fimleikamenn sveifla sér í hringjum og yfir kubba.

Klukkan sex í morgun datt ég aftur fyrir mig ofan á oltinn stól, og það var vont. Núna er ég með bláan ílangan marblett innarlega á vinstri upphandlegg, rétt eins og einhver hafi gripið mig þéttingsfast og viljað hrista og meiða. Svo er nú ei.

Mikið vona ég að dagar mínir í ellibransanum fari að líða sitt skeið, plís, plís, elsku Almætti. Plís láttu allt sem ég er að spá ganga upp svo ég geti hætt að vera vitni að gráum ömurleika og tilbreytingarleysi ellinnar, með öllum þeim pissubleyjum, skorpnum sköflungum og uppþornuðum líffærum sem þessum aldri fylgja. Ég er búin að skila mínu, eru 7 ár ekki nóg?

allworkandnoplaymakesannapathetic

Hvað er að mér? Ég er farin að vakna um fimmleytið á hverjum morgni og er að drepast úr kulda allan daginn. Í dag var fimmtán stiga hiti og ég var í ullarsokkabuxum undir gallabuxunum, ponsjói undir kápunni og með trefil og var hreinlega ekkert of heitt. Er ég að eldast mjög hratt fyrir aldur fram? Og hvar er kærastinn minn?

Hér í landi gerast menn sí nýjungagjarnari þegar kemur að því hvernig megi ímynda sér spámanninn miðausturlenska. Seinasta uppátækið var að teikna hann í líki stóls. Gaman þætti mér nú að sjá hvernig það kom út. Pia Kjærsgaard heldur því staðfastlega fram að þetta sé engan veginn gert til að til að æsa múslimana upp, en til hvers er þetta þá, spyr ég og fleiri. Nærri daglega koma fram ný "myndamál" þar sem fólk (yfirleitt úr Danske Folkeparti) hefur verið að skemmta sér við þetta pár, og ég veit ekki til hvers annars þetta ætti að vera til fallið en að æsa aðra upp. Myndi maður ekki bara annars teikna í teiknaheftið sitt og hafa það heima í skúffu, en ekki festa aðgerðirnar á filmu og senda í fréttir? Maður spyr sig.

Mér finnst eins og minn gamli pólitíski andi sé að blossa upp á ný, eftir að hafa legið í dvala. Mig langar að fara í mótmælagöngur og berjast fyrir málstað. Verst hvað ég er alltaf í mikilli tímaþröng.

Fólk sem reykir á enga vorkunn skilið. Reykingar eru viðbjóðslega heilsuskemmandi og stórhættulegar, og þar sem að reykingar eru ekki meðfæddar eða arfgengar, heldur persónulegt val um að eyðileggja eigið heilbrigði, getur engan veginn talist réttlátt að óþverrinn skuli yfir aðra ganga. Til allrar hamingju hætti ég sjálf alfarið að reykja að mig minnir um tvítugt og núna hata ég sígarettur og vindla og eiginlega flest allt reyktóbak. Nú er svo fyrir mér komið að ég á mjög erfitt við að þola við í herbergi þar sem verið er að reykja, og til dæmis langar mig minna og minna að fara út á bari eða skemmtistaði hér í landi af því að nærri alls staðar er reykt. Sömuleiðis orka ég varla að fara með sumum vinum mínum á kaffihús af því að þau reykja svo mikið.
Danir eru átakanlega á eftir í þessum málum, í dag var ég að vinna á elliheimili þar sem má reykja hvar sem er og hvenær sem er, og upp úr hádegi var ég hreinlega að kafna í mekkinum. Danir eru líka sérstaklega skæðir með það að það séu sko mannréttindi að reykja hvar sem mann lystir, og þá skiptir engu máli hvort að reykleysingjar og sakleysingjar séu til staðar, hvort annað fólk sé að borða og þar fram eftir götunum.

Jæja, rétt í þessu datt hillutötur niður af veggnum mínum, hún hefur svosem alltaf verið illa fest og ég hef átt von á þessu lengi. Það var eins gott að ég lá ekki í rúminu því þá hefði ég fengið styttur, bækur, blómapotta og hillu ofan á mig. Andskotans. Og ég sem er að verða uppiskroppa með hillupláss fyrir. Laga þetta á eftir.

Svo að haldið sé áfram, þá hefur reykingafólkið á þeim vinnustöðum sem ég hef verið á hér í landi, til dæmis alltaf brjálast þegar ég hef ítrekað minnt á að bannað sé að reykja í matstofunni eða minnt á þær reglur sem settar hafa verið. Kommon, maður velur sjálfur að reykja og það er svosem hverrar manneskju réttur. En það hefur enginn rétt til að eitra andrúmsloftið fyrir öðrum með stórhættulegum reyk og þá er bara ekki um annað að ræða en að drulla sér út þar sem maður er ekki fyrir öðrum með sitt andstyggðarreykingadútl. Það er margsannað að "passívar" reykingar drepa!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Vil ekki fara heimVil ekki fara heim Vil ekki fara heimVil ekki faraheim

Á maður að halda áfram að skrifa í þetta?